* அந்தம் * # 12 - இறுதிப் பாகம்

* அந்தம் * # 12 - இறுதிப் பாகம்

என் ரூமுக்குள் புகுந்து அப்படியே கட்டிலில் சில நிமிடங்கள் மித இருளில் கிடந்தேன். ஏஸியின் குளிர் உள்ளங்காலில் தாக்க, நான் சட்டென்று எழுந்து உடைகளைக் களைந்துவிட்டுச் சுடு நீர் ஷவரில் ஆவி பறக்கக் கண்மூடி நின்றேன். உச்சந் தலையிலிருந்து உடல் முழுவதும் ஊடுருவிய நீர் இதமாக இருந்தது. கிட்டத்தட்ட அரைமணி நேரத்திற்கும் மேல் அப்படியே இருந்துவிட்டு வெளியில் வந்ததும், உடலிலிருந்து புகை ஆங்காங்கே மெலிதாகக் கிளம்பியது. எனக்கு அசதியாக இருந்தது. டிவியில் வெட்டி நிகழ்ச்சிகள் ஓடிக்கொண்டிருக்க சில நொடிகளில் வெறுத்து, ரிமோட்டை தூக்கி எறிந்துவிட்டுக் கண்மூடியதில், கடற்கரை நினைவுகள் மனதில் அலையாக மோதியது. அங்கு கடிதத்தைக் கொடுத்தது தவறோ என்றும் நினைத்தேன்.

ராகவன் சென்று சில வாரங்கள் ஆகிவிட்டது. அவனிருந்த சமயங்களில் சிரிப்பு தொலைந்த முகத்துடன் அலுவலகத்தில் நிலா வளைய வந்ததும், என்ன கேட்டாலும் எதுவும் சொல்லாததும் எனக்கு மிகுந்த கவலையளித்தது. இப்பொழுதுதான் சில தினங்களாக ஏதோ சிரிக்கிறாள். பேசுகிறாள். இன்றைக்கு டின்னரின்போது கேட்டுவிட வேண்டுமென்று முடிவு செய்து கொண்டேன்.

சடசடவென்ற சத்தத்தில் எழுந்து திரைச் சீலையை விலக்கிப் பார்க்க மழை பெய்து கொண்டிருந்தது. சென்னையில் மழையா என்று ஆச்சரியமாக இருந்தது. எனக்கு இந்த ஊரே பிடிக்காது. இங்கும் பேசும் தமிழும்தான். அடுத்த நிமிடங்களில் மின்சாரம் துண்டிக்கப் பட்டதில் அந்தப் பகுதி இருளில் மூழ்க, நட்சத்திர ஓட்டலின் ராட்சத ஜென்ரேட்டர் ஓடத் துவங்கிய ஒலி கேட்டது. சில வினாடிகளில் வெளிச்சம் திரும்ப, வெளியில் இன்னும் பகுதி இருளாக இருந்தது. மழை கடுமையாக இருந்தது.

ஃபோன் ஒலிக்க எடுத்ததும் நிலா 'வர்லயா இன்னும்?' என்றாள். உடனே கிளம்பி மடிக் கணினியுடன் அவள் அறைக்குச் செல்ல, கதவு திறந்திருந்தது. நான் உள்ளே நுழைந்ததும், 'க்ளோஸ் த டோர் ப்ளீஸ்' எனக் குரல் வர, 'என்ன பண்றே?' என்று கதவை மூடிவிட்டு உள்ளே சென்று பார்த்தால், தரையில் மண்டியிட்டு கட்டிலின் மீதிருந்த மடிக் கணினியில் ஆழ்ந்திருந்தாள். 'ஒனக்கும் சேத்து டின்னர் சொல்லிட்டேன்' என்றாள்.

யாருக்கு வேண்டும் அது என்று நினைத்துக்கொண்டேன். மெல்லிய மேற்கத்திய சங்கீதம் ஒலிக்க, நான் 'என்ன பாட்டு?' என்றேன். ஒரே ஒரு கூடு விளக்கு லேசான மஞ்சள் ஒளியை அறையில் தெளித்துக்கொண்டிருந்தது.

'இங்க வா. ஹியர் திஸ் அவுட்' என்று ஒலிமென்பொருளின் மானியை லேசாக உயர்த்த, அந்த மந்திரக் குரலுக்கு என் மனம் சட்டென மயங்கியது. 'யாரு பாடறது நிலா? நரம்பு சுண்டுது'

'கென்னி ரோஜர்ஸ். அவரோட கன்ட்ரி ம்யூசிக் கேட்ருக்கையா?'

'இல்லையே'. எனக்கு எல்லாப் பாடல்களும் 'இங்கிலீஷ் பாடல்கள்'தான். அதில் ராக், பாப் என்று ஏதேதோ வகைகள் இருக்கிறது என்று கேள்வி பட்டிருக்கிறேன். ஆனால் பாடலை வைத்து எந்த வகையென்று சொல்லக் கூடிய அளவு என் மேற்கத்திய இசையறிவு இல்லை.

'கம் ஹியர். திரும்பப் ப்ளே பண்றேன். என்னையே மொறச்சுப் பாக்காம, கண்ண மூடிட்டுக் கேளு. ப்ளீஸ்' என்று விட்டு ஒலியைச் சில வினாடிகள் நிறுத்த, நான் அவளருகில் மண்டியிட்டு அமர்ந்து கண்களை மூடிக் கொண்டேன். அறை நிசப்தமாக, வெளியே மழையோசை மட்டும் சீராகக் கேட்டுக்கொண்டிருக்க, லேசான கரகரப்புடன் மெதுவாக, குறைந்த இசையுடன் அந்தப் பாடல் துவங்கியது.

Lady....
I'm Your Knight
In Shining Armor
And I Love You
You Have Made Me
What I Am And....
I Am Yours....

எனக்குள் ஏதோ நிகழ்ந்தை உணர்ந்தேன். நிலா கைகளை மெத்தை மீது வைத்து முகம் புதைத்திருக்க, அவள் கூந்தல் பரவியிருந்தது. கூந்தலுக்குக் கீழே லேசாகத் தெரிந்த தந்த முதுகில் சின்ன மச்சத்தை அந்த மங்கிய விளக்கொளியிலும் பார்க்க முடிந்தது.

My Love,
There's So Many Ways
I Want To Say
I Love You
Let Me Hold You
In My Arms For...
ever More....

நான் நெகிழ்ந்தேன். அந்தக் குரல் என்னை அவஸ்தைப்படுத்தியது. இனம் புரியாத அவஸ்தை. நிலாவின் மணிக்கட்டுகளில் மெலிதான தங்க வளையல்கள் நிற வித்தியாசம் தெரியாமல் லேசாக மின்னின.

You Have Gone And
Made Me Such A Fool
I'm So Lost In Your Love
And Oh, Oh, Oh,
We Belong Together
Won't You Believe
In My Song?

நிலா மிகமிக லேசாக என் பக்கம் முகத்தைத் திருப்ப, அவள் சிவந்த கன்னத்தையும் தீட்டிய புருவத்தையும் பாதி உதடுகளையும் பக்கவாட்டில் கண்டேன்.

Lady,
For So Many Years I Thought
I'd Never Find You
You Have Come Into My Life And....
Made Me Whole....
Forever
Let Me Wake To See You
Each And Every Morning
Let Me Hear You Whisper Softly
In My Ear....

என் இதயம் இளகியது. என் சுவாசத்தின் ஒலி எனக்கே கேட்டது. நான் அவள் கையை மெதுவாகப் பற்றினேன். அவள் அசையாமல் மூடிய கண்களுடன் அப்படியே இருந்தாள்.

And In My Eyes....
I See No One Else But You
There's No Other Love
Like Our Love
And Yes, Oh Yes,
I'll Always Want You Near Me
I've Waited For You
For So Long....

கண்ணில் நீர் எட்டிப் பார்க்க, நான் மெதுவாக அவள் விரல்களைப் பற்றி உயர்த்தி, மிக மென்மையாக உதடுகள் திறந்து எச்சில்பட முத்தமிட்டு விலக்காமல் வைத்துக் கொண்டேன்.

Lady,
Your Love's The
Only Love I Need
And Beside Me Is
Where I Want You To Be
'cause, My Love,
There's Somethin'
I Want You To Know
You're The Love Of My Life,
You're My Lady

எனக்கு மலையுச்சியில் நின்று வாய் திறந்து உச்சஸ்தாயியில் அலறியழத் தோன்றியது. மூச்சுத் திணறியது. என் கண்ணீர் அவள் கையைத் தொட்டதும் அவள் கண் திறந்து என்னைப் பார்த்தாள். அவள் கண்களும் கலங்கியிருந்தன.

Mmmmmmm...Ladyyyyyyy......

கென்னியின் குரல் மெதுவாகத் தேய்ந்து மறைந்தாலும், காதுகளில் ரீங்கரித்துக் கொண்டிருந்தது. அவள் மெதுவாக எழுந்து நிற்க, நானும் மெதுவாக எழுந்தேன். அவள் இடையை மெதுவாக வளைத்து என்னருகில் இழுத்தணைத்து, பெரும் தாகத்துடன், அவள் இதழ்களை அடைந்த நொடியில், லேசாகக் கண்களைத் திறந்து பார்க்க, அவள் கண்களில் மிகுந்த அச்சத்தைப் பார்த்து துணுக்குற்றேன். சட்டென்று விலக்கி 'என்ன செல்லம்? என்ன ஆச்சு?' என, அவள் நடுங்கும் அழு குரலில் 'நான் பண்றது துரோகமில்லையா?' என்று சொல்லவும், அவள் கண்கள் மடை திறந்தன. அவள் அப்படியே கட்டிலில் அமர்ந்து முகம் பொத்தி வாய்விட்டு அழுதாள். எனக்கு உச்சியிலிருந்து உள்ளங்கால் வரை விர்ரென்று இருக்க, நான் உடைந்து அவள் முன் சரிந்து, அவள் மடியில் முகம் புதைத்துக்கொண்டேன். அவளின் வெம்மை என்னைத் தாக்கியது. அப்படியே அமர்ந்து சுவரில் சாய்ந்து, என் முழங்கால்களில் முகத்தைப் புதைத்துக்கொண்டு குலுங்கினேன். ஒரு பக்கம் காதல் தீயில் எரிய, மற்றொரு பக்கம் குற்றவுணர்வு என்னைக் கொன்றது. கண் திறந்து அவளைப் பார்க்கக் கூசினேன்.

சில நிமிடங்கள் அங்கு மயான அமைதி நிலவியது. நிலா எழுந்து குளியலறைக்குச் சென்றதை உணர்ந்தேன். நிமிர்ந்து பார்க்கையில் நான் தனியனாய் கட்டிலுக்கும் சுவருக்கும் இடைபட்ட இடத்தில் அமர்ந்திருக்க மழையோசை மட்டும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தது. மஞ்சள் விளக்கின் ஒளியில் அந்த அறையில் ஏஸியையும் மீறி வெம்மை பரவியது போலிருந்தது. நான் மீண்டும் தலை கவிழ்ந்து கொண்டு பெருமூச்சு விட்டேன். அழைப்பு மணி ஒலிக்க, கதவைத் திறந்ததில் சிப்பந்தி சிறிய அலங்கார வண்டியில் இரவு உணவைப் பரப்பி வந்து 'குட் ஈவ்னிங் ஸார். மேடம் ஆர்டர்ட் ·பார் டின்னர்' என, அவனை உள்ளே அனுமதித்ததும், பணிவுடன் அனைத்தையும் வைத்துவிட்டு தோலட்டையில் பில்லை நீட்ட, என் அறை எண்ணை கிறுக்கிக் கையெழுத்திட்டுக் கொடுக்கவும், நன்றி சொல்லி கதவை மூடி மறைந்தான்.

நான் மறுபடியும் வந்து தரையில் அமர்ந்து கொண்டு கண்களை மூடிக் கொண்டேன். குளியலறையில் நீர் புழங்கும் சத்தத்தைத் தொடர்ந்து கதவு திறக்கும் ஒலி கேட்டது. நிலா என் அருகில் வந்ததை, அவள் நிழல் என்மீது படர்ந்து கண்களுக்குள் வெளிச்சம் குறைந்ததில் உணர்ந்து கொண்டேன். என் தோள்களை அவள் பற்றியதும், நான் நிமிர்ந்து அவளைப் பார்த்தேன். சுத்த நீரில் குளித்த மலரைப்போல் அவள் முகம் இருக்க, மெல்லிய புன்னகை இதழோரங்களில் இழையோடியது. கண்கள் மட்டும் லேசாகச் சிவந்திருந்தன. நான் குனிந்த தலையுடன் தரையைப் பார்த்து எழுந்து நின்றேன். அவள் என் தாடையைப் பிடித்து நிமிர்த்த அவள் கண்களைச் சந்திப்பது சிரமமாயிருந்தது. அவள் புன்னகை மேலும் விரிந்து என்னை உற்று நோக்கினாள். அந்தப் பார்வையில் என் அனைத்துக் கிலேசங்களும் மறைய, நான் அவளைத் தீர்க்கமாகப் பார்த்தேன். திடுமென்று எனக்குள் மந்திரக்குரல் ஓடியது..

உருக்கிய ஒருகோடி விழிப் பொலிவில்
உயிர் நாடி கரைந்தோட
கருத்தா கனவிதுவா
ஏதொன்றும் அறிகிலேனே...

அவள் என் தலையைப் பற்றியிழுக்க, அவளை என்னுடன் சேர்த்துக்கொண்டு, நொடியில் இதழ்களைப் பிடித்து, ஆழ்ந்து முத்தமிட்டேன். அவள் கண்கள் மூடியிருக்க, என் கண்களும் என்னையறியாமல் மூடிக் கொண்டன.

மங்கையவள் தேனிதழில்
பொங்குகின்ற வெம்மையெனைப்
பெருந்தீயாய்ச் சுட்டெரிக்க,
உயிர்தேடி விழி மூடினேனே...

என் வாழ்நாளின் மிக நீண்டதொரு முத்தம் அது. இழையளவும் பிரியாத ஆவேச முத்தம். ஒருவரையொருவர் தின்பது போன்ற முத்தம். உயிர் உருகிப் பருகும் முத்தம்.

சர்ப்பமெனப் பிணைந்திணைந்து
ஓருடலாகிட விழைந்து,
ஆவி சேர அணைத்தவளை,
தாகந்தீரப் பருகினேனே...

நான் அவளுக்கும், அவள் எனக்கும் சுவாசித்த முத்தம். மீண்டும் மீண்டும் வேண்டுமென்று தோன்றிய முத்தம். முத்தம் இவ்வளவு இனிதா என்று அன்று வியந்தேன்.

விரகதாபக் கடல் பொங்கி,
உயிர்ப் பசியில் மதி மயங்கிட,
காற்றையும் மறுத்திங்கு -
ஓருயிரில் வாழ்ந்தோமே...

நெடுநேரம் நின்று கொண்டிருந்ததை உணர்ந்து மிக மெதுவாக அவளைத் தாங்கி கட்டிலில் சரிந்தேன்- இதழ் விலக்காமல்.

பலமிழந்த கால் தொய்ய,
மலரவளின் இடைபற்றி,
பூமஞ்சம் அதிராமல்,
புகையாகப் பரவினோமே...

அதிவேகத்தில் மனங்களிரண்டும் கை கோர்த்து முடிவில்லா ஒற்றையடிப் பாதையில் ஓடிக் கொண்டிருந்தது போன்று உணர்ந்தோம். விளக்கில் தொங்கிய நூலை இழுக்க, அறையில் இருள் பரவியது. திரைச்சீலைக்குப் பின் அவ்வப்போது மின்னலின் ஒளி விழுந்து கொண்டிருக்க மழை அடாது பெய்து கொண்டிருந்தது. நான் அவள் உதடுகளைச் சில வினாடிகள் விடுவித்தேன். அவள் படபடத்து 'எனக்கு இது போதுண்டா.. ஏழு ஜென்மத்துக்கும்... I love you sweet heart..' என, சிறு அவகாசத்தில் வேக மூச்சு வாங்கிக் கொண்டு, மறுபடியும் தேடுதலைத் தொடர்ந்தோம்.

பொய்யிருளில் புதைந்திடாது,
மெய்க்காதலில் கசிந்துருகி,
உளமுணர்ந்து, உயிருணர்ந்து,
உள்தேடிச் சென்றோமே...

அவள் மூச்சிறைத்தாள். நான் அவள் முகத்தில் இதழ்களால் பரவ அவள் என் கழுத்தில் முத்தமிட எனக்குச் சிலிர்த்தது. அவளை இறுக்கிக்கொண்டேன். பரவசத்திற்கும் வேதனைக்கும் இடைப்பட்ட உணர்வில் நாங்கள் தவித்தோம்.

காதலெச்சிலினில் நாங்கள்
புனித நீராடியதும்
கன்னங்கள் சிவந்திடவே
கண்மூடித் தவித்தோமே...

அந்தத் தேடலின் இயக்கத்தை விளக்க ஆயுள் போதாது. ஈர்ப்பு விசையில்லா அண்ட இருள்வெளியில் கால் பரவாது தவித்து பற்றிக்கொள்ள கிடைத்த ஒன்று நழுவிப் போகும்போது உயிர் நழுவும் தவிப்புடன் நிலா.. நிலா என்று மெளனமாக அலறினேன்.. அவள் குரல் எங்கோ கேட்டது. ஆவி சேர ஒருவரையொருவர் புதைத்துக் கொண்டு, இருள் வெளியில் மிதந்து, நாபிக் கமல அக்னி மேலெழ, மூச்சுப் பை நிறைந்து, அடிவயிறு நடுங்கி, கால்கள் பலமிழந்து, எலும்புகள் இறுகி, சுவாசம் உள்ளே முட்டிமோதி வெளியேறத் துடிக்க, நெஞ்சடைத்து கண்கள் அழுத்தத்தில் திணற, காதுகள் அடைத்துக் கொண்டு, உடலின் ஒவ்வொரு நரம்பும் நேர்க்கோட்டுக் கம்பிகளாக மாற யத்தனிக்க, உடல் வில்லாய் வளைந்து, ஆவியை உடலிலிருந்து அந்தக் கணத்தில் தனியாகி உணர முடிந்து, ஆவேச நதிகளின் சங்கமச்சுழல் வேகத்தில் நாங்கள் உயிர் அதிர..... ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ..........

சிறுபந்தினில் திணித்திட்ட
பெருஞ்சக்தி திரண்டெழுந்து,
பேரூழிப் பெருவெள்ளமாய்,
மடையுடைத்துச் சீறிட,
இருள்வெளியில் வெடித்திட்ட,
பெருவெடிப்பின் சிதறல்போல்,
விடுபட்டுச் சிலிர்த்தெழுந்தன,
வல்லியதிரு ஆவிகள்.

**********

'ஓ மைகாட். டாக்டர்.. ஹி இஸ் ப்ளீடிங்..' என்று யாரோ அலறினார்கள். என்னைச் சுற்றி அவசரகதி சத்தங்களையும் இயக்கங்களையும் உணர்ந்தேன். உடல் லேசாக இருந்தது. கண்களைத் திறக்க முயற்சித்து, சூரியனை ஓரடி தூரத்தில் பார்த்தது போலிருக்க, ஒளி வெள்ளத்தைத் தாங்காமல் மூடிக் கொண்டேன். இப்போது உடலில் வலியற்று சுவாசம் மெல்லியதாக இருந்தது. எனக்கு அதுவும் இல்லாமல் இருக்க விருப்பமாயிருந்தது. சுற்றியும் சூழ்ந்து கொண்டு, ஏதேதோ செய்தார்கள். என் உடல் அங்குமிங்கும் அசைந்தது. கண்ணுள் இளஞ்சிவப்பு வெளிச்சம் குறைந்துகொண்டே வர, அந்தி சாய்ந்தது. முழுவதும் இருளாக, அந்த நீலக்கருமையில் முகத்தைத் தேய்த்துக் கொள்ளலாமென்று அவாவினேன். அண்ட வெளியின் நிசப்தம் என்னை மறக்கச் செய்ய, சூன்ய இருளில் எதையோ தேடி விழிகளைப் பிதுக்கி விழித்துப் பார்த்தேன். ஆங்காங்கே ஒன்றொன்றாகக் கண்சிமிட்டத் துவங்கி வினாடிகளில் லட்சக் கணக்கில், கோடிக் கணக்கில் பெருகின நட்சத்திரங்கள். அதோ சற்று அதிகமாக ஒளிர்கிறது ஒரு நட்சத்திரம். பார்த்துக் கொண்டிருக்கையிலேயே பெரிதாகத் துவங்கி வினாடியில் முழு நிலவாக ஒளிவிட நான் கண்களை விரித்தேன். நிலா. நிலா எங்கே? சட்டென்று பதட்டம் தொற்றிக்கொள்ள சுற்று முற்றும் விழிகளைச் சுழற்றிப் பார்த்தால் ஒன்றையும் காணோம். கீழே குனிந்து என்னையே பார்த்துக் கொண்டால் ஆச்சரியம்! நான் காணவில்லை. எல்லாவற்றையும் பார்க்க முடிந்தது, என்னைத் தவிர. சுவாசிக்கிறேனா என்று கவனித்தால் இல்லை. தலையைத் தொடலாம் என்று கையைத் தூக்கினால் அட ஒன்றுமே இல்லை. எப்படிப் பார்க்கிறேன்? ஒரு கண்ணாடி இருந்தால் பரவாயில்லை என்று தோன்றியது. இப்படி நினைப்பது என்னுள் எங்கு நடக்கிறது என்று புரியவில்லை. பார்வை மட்டுமே நானா? எதைக் கொண்டு பார்க்கிறேன் என்றும் தெரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. என்னால் மீன் போல நீந்த முடிந்தது. எனக்கொன்றும் புரியவில்லை. நிலவை உற்றுப் பார்த்தேன். திடீரென்று பின்னிருந்து இழுத்தாற்போல் நிலவும், அனைத்து நட்சத்திரங்களும் அதீத வேகத்தில் பின்வாங்கி, ஒன்றாகச் சேர்ந்து ஒரு வெளிச்சப் பொட்டாகி, தேய்ந்து தொலை தூரத்தில் மறைய, எல்லாமே இருள். எத்திசையும் தெரியவில்லை. மேல்கீழ் புரியவில்லை. விழித்திருக்கிறேனா தூங்குகிறேனா என்று தெரியவில்லை. என்னுள் பதைபதைப்பு கூடியது. எனக்கு ஒன்றும் வேண்டாம். உன்னி, அங்கமாலி, நேந்திரம் சிப்ஸ், ஸ்காலா, குமார், ஜார்ஜ், அலோக், ராகவன், ரோட்கிங், ஆஸ்திரேலியா, கப்பல், கடல், அலைகள், வானம் எதுவுமே வேண்டாஆஆஆஆஆம். நிலா.. நிலா.. நிலா.. நிலா.. நீ மட்டும், நீ மட்டும் வந்து விடேன். நீ மட்டும்.

* அ ந் த ம் *